View this page in English:

Εκπαίδευση

Μετά απο το τέλος της αποπτέρωσης, κατά τον Οκτώβριο, έχομε ξεχωρίσει τα νεαρά αρσενικά από το κελάηδισμά τους, γιατί μόνο αυτά θα διαγωνισθούν. Τα βάζουμε ξεχωριστά το κάθε ένα, στα ειδικά ξύλινα κλουβιά διαγωνισμών. Το κλουβιά αυτά, τα τοποθετούμε σε ένα είδος ντουλάπας με ράφια, στην αρχή χωρίς χώρισμα, για 5-6 ημέρες για να συνηθίσουν μεταξύ τους.

Περίπου 35 ημέρες πριν διαγωνισθούν, βάζουμε μπροστά στη ντουλάπα ένα είδος κουρτίνας για να έχουν λίγο φωτισμό, την οποία ανοίγουμε 2 με 3 φορές την ημέρα για 15 λεπτά περίπου.

Ο φωτισμός του δωματίου είναι τεχνητός, πράγμα που είναι και όρος του διαγωνισμού με σκοπό να συνηθίσουν αυτό το περιβάλλον και να μην κελαηδάνε δυνατά με οξείες φωνές. Στο διαγωνισμό μπορούμε να τα έχουμε είτε σαν τετράδες, είτε μόνα τους (μέχρι τρία μονά). Ανά τακτικά χρονικά διαστήματα, τα τοποθετούμε σε ένα χώρο, για να κελαηδίσουν με την παρουσία μας σε απόσταση περίπου ενάμισυ μέτρου από εμάς, με σκοπό την συνήθεια της παρουσίας ανθρώπου κατά το κελάηδισμα.

Η διάρκεια της κρίσης είναι 30 λεπτά της ώρας και στο χώρο διαγωνισμού βρίσκεται μόνο ο κριτής και τα διαγωνιζόμενα πουλιά. Το κάθε κλουβί έχει συγκεκριμένο αριθμό ο οποίος δίνεται από την επιτροπή παραλαβής των πουλιών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο κριτής να μην γνωρίζει την προέλευση των πουλιών.

Υπάρχει η περίπτωση κάποια πουλιά να μην κελαηδίσουν σωστά ή και καθόλου, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται αρνητικά η συνολική βαθμολογία της τετράδας. Τέτοια περιστατικά είναι συχνά και απολύτως φυσιολογικά και δεν πρέπει να μας οδηγούν σε απογοήτευση. Άλλωστε τα πουλιά κελαηδούν κάτω από συνθήκες που αυτά θέλουν και σαφώς κανείς δεν μπορεί να τα προγραμματίσει σαν μηχανές. Μπορεί τα καναρίνια που σε ένα διαγωνισμό δεν κελάηδισαν καθόλου ή πήραν χαμηλή βαθμολογία, να διακριθούν σε ένα επόμενο.